Η Μαριλένα ήταν μια όμορφη γυναίκα με μια —ίσως κάποιοι να έλεγαν— όμορφη ζωή όμως…
Έφυγε από την μέχρι τότε ζωή της, από ό,τι αγαπούσε, για να ξεκίνησα μια άλλη, διαφορετική. Αποσκευές οι σκληρές αναμνήσεις για να την προστατεύσουν ώστε να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη. Μία φυγή προς το άγνωστο, γιατί ό,τι γνωστό υπήρχε μέχρι τότε μόνο πόνο της είχε προκαλέσει. Ήταν μια φυγή προς την ελευθερία και προς τα δικά της θέλω. Η σελίδες της ζωής της από δω και πέρα θα είχαν γραμμένο το σενάριο που εκείνη με τις δικές της επιλογές —κακές ή καλές— θα το έγραφαν. Μόνο αν το προσπαθούσε… αφού τίποτα στην ζωή δεν χαρίζεται. Κι εκεί άρχισε δειλά-δειλά να ζει και πάλι…